Kiedyś, dawno temu, istniała kraina, w której drzewa potrafiły spać. Wszystkie dzieci znały to miejsce, lecz tylko nielicznym udało się je odwiedzić.
W ciągu dnia drzewa były zwykłymi, rosnącymi wśród łąk i kwiatów. Ale kiedy noc zapadała, zaczynały się zmieniać. Gdy tylko księżyc wypełnił niebo srebrnym blaskiem, drzewa zamieniały się w gigantyczne kołyski.
Małe dzieci, które zasypiały z ciekawą bajką, przekraczały granice snu i docierały do krainy śpiących drzew. Tam drzewa delikatnie kołysały je na swoich gałęziach, a liście szeleściły kojącymi melodiami.
Dzieci spędzały tam całą noc, śpiąc spokojnie, otoczone miłością drzew. Gdy świt nadchodził, dzieci budziły się we własnych łóżkach, uśmiechnięte i gotowe na kolejne przygody dnia.
Tak dzieci z krainy śpiących drzew znały sekret spokojnego snu, otulone miłością natury i jej niezwykłych opiekunów.
