W małym, urokliwym lesie, gdzie słońce radośnie przebijało się przez liście, rosło Magiczne Drzewo. Drzewo to było niezwykłe, ponieważ każdego wieczoru opowiadało bajki wszystkim zwierzętom.
Pewnego dnia, mały zając o imieniu Mikołaj postanowił posłuchać opowieści Magicznego Drzewa. Wraz ze swoimi przyjaciółmi: wiewiórką Zuzią, jeżykiem Filipem i małym ptaszkiem Igorem, zasiadł pod drzewem tuż przed zachodem słońca.
Gdy nadszedł wieczór, liście na drzewie zaczęły delikatnie szumieć, a Magiczne Drzewo zaczęło opowiadać bajkę o odważnej żabie, która uratowała księżniczkę od złego czarodzieja. Dzieciaki wsłuchiwały się w opowieść, a ich oczy lśniły z zaciekawienia.
Po zakończeniu bajki, Mikołaj zrozumiał, że magiczne historie Drzewa uczą odwagi, życzliwości i przyjaźni. Z radością i wdzięcznością postanowił podziękować Drzewu, zostawiając pod nim najpiękniejszy, błyszczący kamyk, jaki tylko mógł znaleźć.
Następnego dnia, Mikołaj i jego przyjaciele znów przyszli posłuchać bajek Magicznego Drzewa. Tym razem opowieść była o miłym smoku, który pomógł zagubionemu rycerzowi odnaleźć drogę do domu. Przyjaciele zrozumieli, że każda opowieść ma swoje przesłanie i uczy dobra.
Dzięki Magicznemu Drzewu, Mikołaj i jego przyjaciele stali się mądrzejsi, życzliwsi i bardziej zjednoczeni. Każdego wieczoru, pod dźwięk szumu liści, słuchali kolejnych bajek i uczyli się, jak być lepszymi mieszkańcami swojego pięknego lasu.
